Słonecznik #5

     Figa wróciła ze szkoły o czternastej. Krzysiek jeszcze był, bo stał jego samochód. Dziewczyna zadzwoniła do drzwi, ale nikt nie otwierał, więc wyjęła kluczyk z plecaka i sama je otworzyła. Zostawiła plecak w korytarzu i rozejrzała się dookoła. Było cicho, w miarę czysto, oprócz brudnych, które leżały na stole. Czuć było jeszcze zapachowe świeczki. Figa skierowała się w stronę swojego pokoju, ale ciekawość wzięła górę i zajrzała do sypialni matki.
     Obydwoje spali. Głowa Natalii leżała na torsie Ignaczaka. Figa uśmiechnęła się szeroko i gdy już miała wychodzić, przez przypadek stłukła lampkę. Natka i Krzyś momentalnie obudzili się, a na widok Figi zarumienili się delikatnie i zakryli szczelnie kołdrą.
     - Cześć, Figa jestem - przywitała się z Ignaczakiem i podała mu dłoń.
     - Krzysiek - odparł cicho siatkarz i uścisnął jej dłoń.
     - To ja już wam nie przeszkadzam, ale wiecie jak to mówią, kto rano popieprzy to i dzień ma potem lepszy!
    Natalii już cisnęły się na usta różnorodne słowa, ale Figa wyszła z jej sypialni, więc darowała sobie. Krzysiek zaczął się cicho śmiać.
    - Co i z czego się cieszysz? - burknęła Natka.
    - Sam nie wiem, ale masz bardzo fajną córkę. Taką tolerancyjną i wyluzowaną. Inne dziewczyny byłyby złe lub zaskoczone takim obrotem spraw, a Figa... no sama słyszałaś. Kto rano popieprzy to i dzień ma potem lepszy! To może polepszymy sobie dzień jeszcze raz? - Krzysiek zaczął całować szyję Natalii.
     - Przestań... - powiedziała od niechcenia. - Przecież Figa jest w domu!
     - Sama powiedziała, że już nam nie przeszkadza i idzie.
     Natka przewróciła oczami i uśmiechnęła się delikatnie.
     - Głodny?
     - A co proponujesz?
     - Jajecznicę i tosty.
     Przez resztę dnia Natalia i Krzyś zachowywali się jak stare, dobre małżeństwo. Zjedli razem śniadanie, a raczej śniadanio-obiad. Przyłączyła się do nich Figa i tak się rozgadali razem z Krzyśkiem, że Natka musiała ją siłą zaprowadzić do jej pokoju. Później nawet pokłócili się, ale długo nie wytrzymali i pogodzili się, gotując razem. Po kolacji Krzyś pojechał, ale przed tym zaprosił Natkę do kina.
     - No, no, no - mruknęła Figa, opierając się o ścianę.
     - No co? - prychnęła Natalia.
     - No właśnie to.
     - Czyli?
     - Za-ko-cha-łaś się.
     Natalia zagryzła wargę i zarumieniła się lekko. Usiadła na krześle i zdmuchnęła świeczkę.
     - No może - odparła rozmarzonym głosem.
     - No nieważne. Ja zdobyłam autograf i mam zdjęcie, tak na wszelki wypadek, jakbyś coś zepsuła.
     - Dlaczego ja mam zepsuć? - oburzyła się Natka i zgromiła Figę wzrokiem.
     - Bo on jest w ciebie wpatrzony jak w obrazek, ot co!

_____
Wiem, że krótko, ale obiecałam Bluśce.
Trzymajcie się, a ja w piątek wybywam do Bełchatowa, bitches !